Jhalawar School Collapse : રાજસ્થાનના ઝાલાવાડ જિલ્લાના પીપલોડી ગામની સરકારી શાળાની છત ધરાશાયી થતા અકસ્માતમાં સાત બાળકોના મોત થયા છે. આ અકસ્માતમાં જીવ ગુમાવનારા બાળકોના સપના મોટા અને મહત્વાકાંક્ષાઓથી ભરેલા હતા. પછી ભલે તે ક્રિકેટ રમવાનું હોય કે આગળ ભણવાનું હોય. મૃતક બાળકોના પરિવારડનોમાં ભારે આક્રોશ અને નારાજગી છે.
ઈન્ડિયન એક્સપ્રેસના રિપોર્ટ મુજબ આ અકસ્માતમાં પાયલ નામની બાળકીએ પણ જીવ ગુમાવ્યો હતો. તે સરકારી અધિકારી બનવા માંગતી હતી. તેની બહેન સુનીતાએ જણાવ્યું હતું કે, “તે મારા માતા-પિતાને ખાનગી શાળામાં મોકલવાનું કહેતી હતી. તે ગામ છોડીને આગળના અભ્યાસ માટે બહાર જવા માંગતી હતી. તેના માતાપિતા તેને આવતા વર્ષે ખાનગી શાળામાં મોકલવાની યોજના બનાવી રહ્યા હતા. તેની માતા સપના ખૂબ જ દુઃખી છે. તેણે કહ્યું, “હવે બહુ મોડું થઈ ગયું છે. કાશ મે તેની વાત સાંભળી હોત.’
વરસાદમાં પણ શાળાએ જવાનું ચુકતી નહીં પ્રિયંકા
સાથે જ પ્રિયંકાએ ક્યારેય સ્કૂલ મિસ નથી કરી. ગમે તેટલો ભારે વરસાદ પડે. આ માહિતી તેની માસી મનોરી બાઈએ આપી હતી. તે તેમની સાથે રહેતી હતી. ધ ઇન્ડિયન એક્સપ્રેસ સાથે વાત કરતા મનોરી બાઇએ જણાવ્યું હતું કે, “તે અભ્યાસ પ્રત્યે ઉત્સાહી હતી અને શિક્ષક બનવાનું સપનું જોતી હતી. તેનું એકમાત્ર લક્ષ્ય શિક્ષણ અને નોકરી મેળવવાનું હતું. તેણે કહ્યું કે તે ગામમાં રહેવા માંગતી નથી. તેનું સ્વપ્ન તેની સાથે મરી ગયું. ’
આ અકસ્માતમાં કુંદન નામના એક સગીરે પણ જીવ ગુમાવ્યો હતો. તે તેના ત્રણ ભાઈ-બહેનોમાં સૌથી નાનો હતો. તેની માતા સંપૂર્ણપણે ભાંગી પડી હતી. “તેના ભાઈથી વિપરીત, તેણે ક્યારેય ભવિષ્ય વિશે વિચાર્યું ન હતું. પરંતુ તે હંમેશાં લોકો સાથે નમ્ર રહેતો. અમને તેના વિશે ક્યારેય કોઈ ફરિયાદ નહોતી અને ક્યારેય કલ્પના પણ નહોતી કરી કે તેનો ચહેરો જોવાનો આ છેલ્લો દિવસ હશે. ’
મીના અને કાન્હાના પિતાનું સપનું પણ તૂટી ગયું
મીના અને કાન્હા પણ આ અકસ્માતનો ભોગ બન્યા હતા. તેઓ એક સાથે ખાતા-પીતા હતા અને સાથે શાળાએ જતા હતા. તેમના પિતા છોટુ લાલે કહ્યું, “તે બંને એક સાથે જ મૃત્યુ પામ્યા છે. પોતે અભણ હોવા છતાં છોટુલાલનું તેમના માટે એક જ સપનું હતું કે તેઓ સારું શિક્ષણ મેળવે. “હું હંમેશાં ઇચ્છતો હતો કે તેઓ કૉલેજમાં જાય અને ડિગ્રી મેળવે. ’
તે મારો સૌથી સુંદર દીકરો હતો – કાર્તિકના પિતા
કાર્તિક તેના પાંચ ભાઈ-બહેનોમાં સૌથી નાનો હતો અને તોફાની પણ હતો. તેના પિતા હરકચંદે કહ્યું, “તે મારું ભવિષ્ય હતું. તે મારો સૌથી પ્રેમાળ છોકરો હતો. મારી પત્ની અને પુત્રીઓ આઘાતમાં છે. શરૂઆતમાં અમે ફક્ત તેના પર વિશ્વાસ કરી શક્યા નહીં. હું તેને વધુ સારા શિક્ષણ માટે નવોદય શાળામાં મોકલવા માંગતો હતો. હરીશ ઘણીવાર તેના પરિવારને કહેતો કે તે એક દિવસ ઘણા પૈસા કમાશે અને તેમના માટે મોટું મકાન બનાવશે. “હું ઇચ્છતો હતો કે હરીશ સરકારી શિક્ષક બને. હરીશ દરરોજ શાળાએ જતો અને ભણવાણામાં રસ ધરાવતો હતો.
